- cövhər
- is. <ər. əsli farsca «gövhər»dən>1. Hər hansı bir üzvi maddənin distillə və s. kimyəvi üsulla ayrılan yığcam məhlulu, şirəsi. Nanə cövhəri (bax cövhərnanə). Cövhərini çəkmək – distillə etmək, distillə vasitəsilə cövhərini, xülasəsini almaq.2. köhn. Neft, ağ neft. <Hacı Sultan> Hərdən qənd və cövhər də alıb satır. . S. H.. <Şərəf xala:> Qəbir üstünə getmişdim. Gec qayıtdım. Cövhər ala bilmədim, dükanlar bağlı idi. H. S..3. məc. Bir şeyin (əsərin, sənədin, yazının, nitqin və s. -nin) qısa, yığcam xülasəsi, əsas qayəsi, məğzi: əsil mətləb. // məc. Əsil, mayə, zat, kök. Eşq dərdi, ey müalic qabili-dərman deyil; Cövhərindən eyləmək cismi cüda asan deyil. F..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.